|
Мой паклон жыхарам Клецка
|
Мне сонечную вестку
Прынёс эфір, панове:
"Усе тры школы ў Клецку –
На беларускай мове!"
Падумайце вы толькі:
У гарадах наводдаль –
Дык беларускай школкі
Ужо няма ніводнай.
Усе паруйнавалі –
Каб зь цемратой у сэрцы
Саміх сябе ня зналі
Няшчасныя "туземцы".
А тут, у Клецку слынным,
Народ, на зло вандалам,
На ўсходзе дня сьвятлынным
Пранікся Божым дарам.
Усьведаміў да болю,
Што толькі ў слове родным
Ён будзе сам сабою,
Шчасьлівым і свабодным,
Што слова – гэта семя,
Зь якога ў долах лонных
Узыдзе мужных племя,
Паўстане род нязломных.
За гэту лучнасьць зь небам
І з духам продкаў повязь –
Кляччанам незьнямелым
Я кланяюся ў пояс.
1997, верасень.
|
|
