Была дыктатура танкаў
На мірнай зямлі маёй.
Сказалі: на зьмену ёй
Ідзе дыктатура банкаў.
Ад танкаў тых цень наўкола
Цямрэў на маёй зямлі,
І ў ім ледзь відаць былі
Бальніца, і клуб, і школа.
Цяпер на зямлі, мне любай,
Ад банкаў згусьціўся цень,
І ў ім не відно і ўдзень –
Ні школ, ні бальніц, ні клубаў.
Чаму ж, можа, хто зьдзівіўся,
Ня бачны зусім яны?
Таму што стаў цень двайны:
Пазьнейшы з ранейшым зьліўся.
2000, сьнежань.
|
|
