Бывай! Цяпер ужо ніколі
Я не пабачу больш цябе,
Ты будзеш жыць заусёды ў долі,
А я – на міфатворным дне.
Азъ буду ў марных успамінах,
А ты – ў рэальнасьці жыцьця,
Мае надзеі ў тонкіх кпінах,
Твая сьпіна – мая судзьдзя.
(Бывай! Adieu! Good-bye!) – Пошёл ты! –
Мне нават гэта не пачуць.
Ў маю ірваную старонку
Цябе ня здолеў загарнуць...
|
|
