Думы мої, думы мої...
Нащо стали на папері
Сумнимі рядами?..
|
|
Т. Шаўчэнка
|
Эх вы, песьні, мае песьні
Зь ніў, з дуброў цяністых,
Ад сярпа, касы, сякеры,
Ад крыніц бруістых!
Не пісаў бы, не складаў бы
Я вас, думы-песьні,
Каб ня вецер шызакрылы,
Вецер напрадвесьні;
Каб ня вербы над магілай
I ня шум бярозкі
Над прасёлачнай дарогай,
Над маёю вёскай;
I ня кагарак пужлівых
Гоман – крык балючы,
Каб ня білася так Нарач
Аб крутыя кручы;
Каб ня тыя маладыя
Дні ў мурах астрожных
I напевы векавыя
Сосен прыдарожных,
Не знайду спакою з вамі,
Песьні гневу, болю,
З сэрца просіцеся самі
Вырвацца на волю.
1935
|
|
