Ці падуць калі Мае песьні-сны На прасторы ніў Роднай стараны? Блудзяць тут яны Між дарог чужых, Між муроў і крат, Між дратоў стальных. Душна, цесна ім Шызакрылым тут, Вечна рвуцца ўдаль, Удаль – на волю з пут. Будзяць уначы, Клічуць на шляхі, Полымем сваім Паляць ланцугі. I калі, калі Мае песьні-сны Зазьвіняць між ніў Роднай стараны?
1935
|
|