Ў Рыо-дэ-Жанэйро прыйшоў параход. Ціха спала мора, ня спаў толькі порт. I на чорнай гладзі, між заснуўшых хваль, шумам ніў далёкіх сьціснуў сэрца жаль. Ў Рыо-дэ-Жанэйро ад агнёў пажар. Там з заморскіх краяў прывязьлі тавар: гарнякі із шахтаў, машыністы з гут, ад плуга, машыны безрабочы люд. Ў Рыо-дэ-Жанэйро, як задарма пот. Чуеш сьвіст сірэны – новы параход. Выйшаў чорны шэраг – на падбор тавар... Мыў прыморскі бераг дождж, як сьлёзы хмар.
1935
|
|