...У вясеньні вечар,
як да нас прыдзе ночы сінь,
прыносіць весткі п'яны вецер
з далёкіх гоняў і далін
аб тым, што даўна на палосках
сінеюць ўсюды васількі,
і што на межах ён расплёскаў
ў праменьнях сонца шум вясны.
Прачнуўся лес, шумяць галіны,
і небыліцы, мары-сны
ткуць казкі, дзіўныя ўспаміны
пад сьмех зялёны, сьмех вясны.
I толькі з-пад страхі дзіравай
і з хат нядоля не ўцякла,
а прытаілася пад лавай,
каля парога і стала.
I кожны дзень ў вясеньні вечар,
як да нас прыдзе ночы сінь,
прыносіць весткі п'яны вецер
з далёкіх гоняў і далін.
1933
|
|
