Мы любім вас усіх,
I вашы ўсе заслугі
Ня сьцерліся з худых
Плячэй зь сьлядамі пугі.
З пашанай хілім карк
Да самых ботаў, нізка,
Нічога, што рука
Чагось шукае блізка.
Калі ж пад рызманом
Вам нешта ўдасца выкрыць –
Сякеру або лом
Ці ў слове нашым іскры, –
Ня трэба дзіка выць
I псуць жалезам зубы:
Ня можа нешта быць,
Калі мы вас так любім!
Сьвятыя вы для нас,
Вялікія над ўсімі, –
А некалі ж мы вас
Яшчэ вышэй падымем!
1937
|
|
