 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Выходзіць сонца ў свой абход
Дарогаю спрадвечнай.
За днямі дні, за годам год
Плывуць у бесканечнасьць.
Нясуць яны з сабой і нас,
Як шчэпкі ў хвалях сініх.
Пытаем мы сябе не раз,
Дзе плынь сваю запынім?
Бягуць жа хутка-хутка дні,
Праходзяць нашы весны,
I меркнуць ясныя агні –
Юнацтву не ўваскрэснуць!
У сонца свой абход і шлях,
I той шлях цяжка зьмераць.
Што наш? – Вайшоў праз дзьверы ў гмах,
У другія выйшаў дзьверы.
Ідзеш з развагай. Ціхі жаль
Атуліць недарэчы:
Не вечна ты на ўлоньні хваль
Вандруеш, чалавеча!
1942
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
