Ты прасіў шлях паказаць –
Што ж далей ня йдзеш?
Ты прасіў вады падаць –
Што ж вады ня п'еш?
Распытаўся, колькі год,
Вёсен маладых,
Ці хто ходзіць ля варот,
Ля акон маіх.
Пацікавіўся: чыя?
Што ж цяпер глядзіш?
Нават выведаў імя.
Што ж цяпер маўчыш?
Як змагла так пра сябе
Ўсё я расказаць!
I нашто, скажы, табе
Трэба гэта знаць?
1956
|
|
