З гадамі ўсе дні пачынаеш любіць – Ня толькі пагожыя, нават і тыя, Якія калісьці хацеў ты забыць За сьцюжу, няўдачы, дарогі цяжкія. Бязь іх ты, напэўна, ня знаў бы цяпла Дамашніх агнёў і кастроў на прывале, Якой непаўторнай удача была, I колькі ўсё пройдзенае каштавала.
1960
|
|