З гадамі ўсе дні пачынаеш любіць –
Ня толькі пагожыя, нават і тыя,
Якія калісьці хацеў ты забыць
За сьцюжу, няўдачы, дарогі цяжкія.
Бязь іх ты, напэўна, ня знаў бы цяпла
Дамашніх агнёў і кастроў на прывале,
Якой непаўторнай удача была,
I колькі ўсё пройдзенае каштавала.
1960
|
|
