Яны даўно зьбіраліся сустрэцца – Апошні сьнег і першы дождж вясны, – І толькі сёньня, калі зьвёў іх вецер, Узагрудкі схапіліся яны. На’т не відаць, хто зь іх раве ў тумане, Рве чарапіцу, гонту з хат, стадол, Хто свішча ў пальцы змерзлыя парканаў Аж капяжоў шкло сыпецца на дол. На кліч вясны выходжу на разлогі, Каб паглядзець на вынік барацьбы, На крыгаход ля берага крутога, На першыя праталінаў гарбы.
1961
|
|