Шумныя ліпы У асеньнім пакінутым садзе, Няўжо вам ня спрыкрыла Разам чакаць аж да дня? Хоць на хвіліну На лаўцы са мною прысядзьце. Калі не прыйшла, Знаць, і сёньня ня прыйдзе яна. На'т калі бура магла Затрымаць яе дома, – Час разьвітацца з былым I ўцякаць ад тугі. Тое, што марыў пачуць я, Сказала другому; Тое, што думаў сказаць я, Сказаў ёй другі.
1963
|
|