Ва ўсе чаркі, кубкі кветак веснавых,
Ва ўсе дуплы, сховы змрочныя лясоў,
Ва ўсе дзюбы птушак дзённых і начных,
У ашчэраныя зяпы рыб, зьвяроў,
У Мядзьведзіцы коўш зорны аж да дня
З рога месяца лілася цішыня.
Каб у гэткі час сказаў каму «люблю»,
Абляцела б гэта слова ўсю зямлю.
1964
|
|
