Намалявалі дзеці Дрэва, Якое каранямі ў сонца ўрастае, Кветку, Якая і ў сьне не прысьніцца, Птушку, У якой крылаў трыццаць I кожнае – іншым апярэньнем зьзяе; Намалявалі домік, Які калышацца на павуцінцы, Да вясёлкі падвешаны, I чатырохвухага зайца, Які на сьцяжынцы Прылёг пад арэшынай... Успомніў: Гэткі ж і мой сьвет калісьці быў – Казачны, неверагодны, стракаты, – Пакуль не набыў Фотаапарата.
1964
|
|