Пасьля сваркі апошняй, гарачай
Зьнішчыў пісьмы твае без астачы,
Перабраўся ў пасёлак далёкі,
У хаціну з горным патокам,
У якой ключом зашыфраваным
Я замкнуў свае дзьверы нанач.
На дварышчы аўчарку пакінуў,
Каб ты не завітала ў гасьціны!..
Аднаго не прадбачыў, прызнацца,
Што ў сьне прыйдзеш зь мяне пасьмяяцца.
1965
|
|
