Здарожыўшыся, скамарох
Аднойчы заснуў на аселіцы.
А ноч зьвініць ад камароў.
Ланцуг перагрызла Мядзьведзіца.
I Млечным Шляхам зь сяла
Праз нашу краіну азёрную,
Прытоптваючы, пайшла
Зьбіраць медзякі зорныя.
Цяпер паспрабуй вярні
З лаговішча паўночнага,
Дзе у глухой цішыні
Лапу сваю смокча яна!
Адно, звон пачуўшы смыка,
Пачынае скакаць, і да раніцы
На сіні рачны перакат
Густы зарапад
асыпаецца.
1967
|
|
