Kab nie było ŭ nas kryŭdy i svarki,
Ładziłasia žyćcio i haspadarka –
Nałicie čarki!
Kab radaść biła ŭ cymbały, u bubien,
A ŭsim žyłosia ščaśłiva, luba –
Padajcie kubak!
Kab nie było dalahladaŭ chmarnych,
Dzion biespraśvietnych, pražytych marna, –
Niasicie harniec!
Kab naša słava huła pa śviecie,
Nie zahladała markota ŭ serca –
Hłyniom ź viadzierca!
Kab družba viek nie chadziła ŭpročki,
Błižej była jak svaja saročka –
Padymiem bočki!
Padymiem bočki ź vinom i pieśniaj,
Śviatočnaj radaściu biaźmiežnaj
I soncam vieśnim!
1961
|
|
