РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Максім Танк
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Каравай
Вятрак змалоў мякка зярняты пшаніцы.
Муку на густым перасеялі сіце.
I цеста да сёмага поту мясілі.
Калі ж каравай на лапату садзілі,
Яго упрыгожылі шустрыя свацьці
Ў такія вясельныя забаўкі-цацкі,
Што мёртвы ад сьмеху ня мог бы стрымацца
I выпіў бы чарку ён па-заліхвацку.
 
Калі ж пачастункам гасьцей абнасілі,
Ад гулу зьвінелі ўсе бэлькі і дылі.
Ад песень скаромных, ад танцаў заўзятых
Жар вуснаў ніяк пагасіць не магла ты.
А тут свату сыплюць усе на паўміскі
Пад звон-гул цымбалаў, пад воклічы «горка!»
То грошы, то сьмеху гарачыя пырскі,
То зь неба паўночнага буйныя зоркі...
 
Ня знаю: ці ты гэта ўсё ўспамінаеш,
Я ж чую і сёньня той смак каравая.
 
1967
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.