Mahła ž by ty mianie,
Prachodziačy, zaŭvažyć,
Raźviejać sum-tuhu,
Nudu maju razvažyć.
Pry strečy na ludziach
Bolš vietłivaju być
I ŭžo nia tak ź mianie
Zaŭždy śmiajacca, kpić.
Mahła ž by ty, choć raz,
Maćniej abniać dazvołić
U polcy vichravoj,
«Lavonisie» svavolnaj,
Prajści sa mnoj za kraj
Niachodžanych ściažyn
Praz kłičy žuravoŭ,
Praz połymia rabin.
Kałi b načnoj paroj
Ja ni zapluščyŭ vočy,
Ja śniu ciabie takoj,
Jakoj ty być nia chočaš.
1967
|
|
