U ciomnaj-ciomnaj puščy,
Na ciahłaj-ciahłaj tui,
Stary-stary krumkač tam
Daŭno-daŭno hniazduje.
Da krumkača ŭsie ptuški
Latuć z-za niebakraju
Daviedacca, jaki los
Ich u žyćci čakaje.
Dy tolki raz u sto hod
Jon zyrkačy raspluščyć
Na śviet šyroki hlanuć,
Padać svoj hołas puščy.
I znoŭku cicha-cicha.
Usie-usie čakajuć,
Kałi-kałi krumkač toj
Što zbaić im, što zbaić.
1967
|
|
