RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Janka Kupała
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Harełka
Atrutaj majeju
Chto staŭ załivacca,
Astaŭcie nadzieju
Mieć ščaście u chatcy,
 
Mieć ščaście, bahaćcie,
Žyć zhodna z radnioju,
Spakoju zaznaci,
Nia płakać dušoju.
 
Ja ź dzietkami, z žonkaj
Dzień kožny pavadžu,
Zaznacca z pałonkaj
Padjudžu, paradžu.
 
Majoj jak atrutaj
Dušu atumaniš,
I myśłi papłutaŭ,
I śvietła nia hlanieš.
 
Ŭsie ludzi – družočki,
Nia ludzi – aniełi!
Adroksia b saročki,
Kab tolki chaciełi.
 
Takim dobrym budzie
Toj pjany biaź miery,
Choć buduć ža ludzi
Hladzieć, jak na źviera.
 
Choć budzieš ty horaj,
Jak źvier, vyhladaci,
O, źvier biez pakory,
Što šoŭ by kroŭ ssaci.
 
Na łob pavyłaziać
Čyrvonyja vočy,
I vobłik tvoj skaziać,
Tvar plamy abskočać.
 
Raschrystaješ hrudzi
Ty, pjany hulaka,
Jazyk ža tvoj budzie
Brachać, jak sabaka.
 
O, dzikim, o, strašnym
Zrablu biez prahladu.
Ha! bojsia, niaščasny,
Być pad majoj ŭładaj.
 
Siahońnia ščaśłivy,
Jak mnoju zalješsia,
A zaŭtra, o, dzivy!
Pić bolš zaklaniešsia.
 
I kajacca budzieš,
Mianie prakłinaci,
I sam siabie złudziš, –
Karčomki nia znaci.
 
Parvać ža nia mieciŭ
Maich, brat, kajdanaŭ
Prychodzie dzień trejci,
Ty jdzieš užo pjany.
 
Atrutaj majeju
Chto staŭ załivacca,
Astaŭcie nadzieju
Kałi-budź rasstacca.
 
[1905–1907]
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.