Куды адплываюць аблокі ў задуме, зьнямозе?
Куды адлятаюць, курлыкаючы, журавы?
Куды адыходзяць асеньнім гасьцінцам бярозы?
Калі я за імі падамся – мяне не заві.
Бо як я магу саўладаць з гэтай цягай вандроўнай,
Якою ў маленстве мяне надзялілі яны?
Ты лепш на дарогу біклагу вадою напоўні,
За браму правёўшы, усьмешкай сваёй асяні.
1969
|
|
