I siońnia škaduju, što nie razbudziła maci,
Kab nia źbieh za vałačobnikami.
I siońnia, kałi viasna nastaje,
Mnie zdajecca, ja čuju:
Hałasistaha zapiavału Bazyla,
Hareźłivaha viełičalnika Anupreja,
Vałacuhu-miechanošaha Jakima
I słaŭnaha skrypača Brońku.
Prysłuchajeśsia,
A heta – tolki zvoniać vierby
Dy ravuć, razmyvajučy hrebłi,
Ručai viesnavyja.
1970
|
|
