Што ж ты клічаш на вясельле? Ці жартуеш, ці ня знаеш, Што калі прыйду, дык буду Не спускаць зь цябе пагляду, Калі песьню хто зацягне, Сьцяўшы зубы, прамаўчу я. Калі ў танцы цябе стрэчу, Дык ня выпушчу з абдымкаў. Караваем пачастуеш – Ён калом у горле стане. А гарэлкі паднясеш мне – Што ж, знай, вып'ю я за тое, Каб твой вэлюм стаў, як ночка Беспрасьветная такая, У якой ты, заблудзіўшы, Не знайшла б свайго каханка, Не дайшла б да свайго ложка.
1971
|
|