Nie šancuje, nie ŭdajecca
Nam z taboj syścisia błizka.
Pry sustrečy ty ŭciakaješ,
Byccam spudžanaja płiska.
I pahavaryć niama jak
Nam surjozna, biez paśpiechu,
Bo zaŭždy zaniaty vusny
Tvaje pieśniami i śmiecham.
I zaŭždy ty pałachłiva –
Ci to ŭ lecie, ci to ŭzimku,
Ci to ŭ połi, ci to ŭ tancy –
Vyryvajeśsia z abdymkaŭ.
Z ruk ty vypyrchnieš, ptašyna,
Tolki nie z maich snoŭ-maraŭ,
Što tryvožać, niepakojać,
Apiakajuć serca žaram.
26.VI.1973.
|
|
