Ці коска зазвоніць у час касавіцы,
Ці песьню дзяўчо запяе,
Ці неба зазьзяе ў агнях бліскавіцы,
Ці вецер задзьме-зазлуе,
Ці гром гучнабежны пракоціцца ў хмарах,
Ці грукне над лесам пярун, –
Усё адклікаецца ў вольных абшарах,
Ўсё іх дакранаецца струн.
А ты, калі гора каго напаткае,
Ці жальба пачуецца, плач,
Або запануе дзе крыўда ліхая –
На ўсё адгукніся, адзнач.
А радасьць пачуеш, надзеі ўзаўюцца,
Каб добрыя весткі падаць,
Няхай тады струны твае засьмяюцца
І песьняю шчасьця гучаць.
20.XI.1921
|
|
