RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Janka Kupała
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Da dziaŭčatak
Oj, dzievački, lubańki!
          Lublu, lublu vas,
Ja ŭ vašych, hałubańki,
          Sietačkach uviaz.
 
Och, maje vy soniejki,
          Nia znaju, z čaho
Nia miły mnie honiejki
          Šnuročka majho.
 
Nia miły mnie chatački
          Rodnieńkaj kutok,
Nia miły mnie matački
          Słoŭcy: «moj synok»!
 
Nia miła, jak vołikaŭ
          Roh zabušavaŭ;
Oj, oj, dla sakołika
          Čas błahi nastaŭ!
 
Serca bjecca, korčycca,
          Kroŭ pajšła hulać,
Dniom rabić nia chočacca,
          A nočkaju – spać.
 
Napadaje čaścieńka
          Niejka dziŭna młoś,
I tak ščasna-ščaśnieńka
          Chočacca čahoś.
 
Vočy nieŭspadzievački
          Ŭsio tudy biahuć,
Dzie soniejki-dzievački,
          Lubački žyvuć.
 
Oj, oj, nie ŭ cikavuju
          Sietku, znać, zabryŭ,
Choć by z dobraj słavaju
          Ŭžo jaje pazbyŭ.
 
Hołub, jak z hałubkaju,
          Viesieła vurčyć;
Peŭna chłopcu ź lubkaju
          Lepiej, jak tak, žyć.
 
Baču, tak zdavajecca,
          Što mnie, biedaku,
Taho štoś žadajecca,
          Čaho j hałubku.
 
Adnu nienahladačku
          Za žonku vaźmu,
Tady, moža, radačku
          Dam horu svajmu.
 
Truhi, truhi, trubački!
          Hrajcie ŭ dobry čas;
Dzievački-hałubački,
          Lublu, lublu vas!
 
[1905–1907]
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.