Ekspres razhnievanym drakonam
Lacić, hłytajučy masty,
Tuniełi zmročnyja, adchony,
Reklam barvovyja ščyty.
Niby tajfun vahon chistaje,
Dy jon žyvie svaim žyćciom:
Chto piva ciahnie, chto čytaje
Abo zmahajecca sa snom.
I raptam – byccam raju brama
Raskryłasia. Hladžu ŭ vakno:
Pierada mnoju Fudzijama
Ŭ svaim viasieńnim kimano.
Na hałavie – błakit biazdonny,
Na plečach – biełizna śniahoŭ,
Apierazany stan zialonaj
Imhłoj kvitniejučych sadoŭ.
Až ścišyłisia ŭ zachapleńni
Usie, prahnaŭšy stomu, son.
I ja krasie jaje viasieńniaj
Addaŭ pakłon.
1976
|
|
