Дай мне, ранак, свае песьні,
Перазвоны жаўруковы,
Калі я іду дарогай
Праз палі, лугі, дубровы.
Дай мне, дзень, свае любыя
Непакоі і клапоты.
Каб аж на плячах кашуля
Прапацела сёмым потам.
Дай мне, вечар, на вячэру
Хлеба чорнага акраец
I сяброўскую бяседу,
Што ніколі не змаўкае.
Дай мне, ночка, сваю цёмнач,
Каб яна мой сад укрыла,
У якім бы да сьвітаньня
Мне сьвяцілі вочы мілай.
1977
|
|
