Загадаў быў тыран – Сьмех забіць
I пліту на магілу ўзваліць,
Каб ніколі яго не трывожыў.
Толькі дзіўнае дзіва: штодзень,
Хто паўз гэту магілу ні йдзе,
Тут стрымаць свайго сьмеху ня можа.
Узлаваўся тыран, загадаў
Тых караць, хто зь яго рагатаў.
Ды са Сьмехам ты як саўладаеш!
Ён на'т апанаваў вартавых –
І мячы, і рагаціны іх,
І турэмныя сьцены хістае.
1978
|
|
