Паказваюць дом паэта.
Толькі рэстаўратары забыліся,
Што ў доме, у якім некалі
Ён нарадзіўся, жыў,
Не магло быць
Такога бэтоннага ганка,
Такіх глухіх сьцен,
Такой непрамакаемай страхі,
Шчыльна зашклёных вокан,
Такіх дзьвярэй з засовамі
I такога высокага парога,
I яшчэ – стоража.
Бо як бы да яго
Маглі ўсе залятаць вятры,
Усе птушкі, зоры,
Заходзіць усе дрэвы,
Кветкі, людзі,
Зь якімі ён дружыў.
1978
|
|
