Маім бацькам Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар усміхнецца І скажа: “Мінаюць гады, Але застаюцца навечна Святымі – сям’я, дом, бацькі!” Вярнуўшыся ў родную хату, З сям’ёй за святочным сталом, Сустрэўшы з аплаткай Каляды, Успомніш дзяцінства сваё… І рэха малітвы сумеснай Гучыць, як бацькоўскі наказ: “Вас можа раскідаць па свеце, Але прылятайце да нас!” Вярнуўшыся ў родную хату, Адкуль б’е крыніца твая, Цяпер дзе адно маці з татам Стаяць ля пустога двара І вуліцай зноў выглядаюць, Калі ў дом вярнуцца сыны… А дзеці лісты дасылаюць: “Вам дзякуй, што ў свеце ёсць Вы!” І робішся зноўку багатым Ад шчырых усмешак і слоў, Вярнуўшыся ў родную хату – Да родных, любімых бацькоў!!!
2010
|
|