Малюю твае вочы
на шыбе акна,
гляджу ў іх глыбіню,
нібы ў адлюстраванне,
нібы ў прадаўжэнне
самога сябе.
Тут, на вуліцы,
і там, за акном,
дзве часткі
адной вечнасці,
нібы няма акна,
ёсць толькі – усмешка.
Чароўная ўсмешка
тваіх маленькіх вуснаў,
ружовыя шчокі,
і кроплі расы
на шыбе акна,
за якім стаіш ты.
2007
|
|
