Я кахаю цябе, па-дзіцячы – пяшчотна, па-юнацку – бяспамятна, па-даросламу – стрымана; каханне маё, як вецер – бязмежнае, як аблокі – мяккае, як сонейка – цёплае, як вада – празрыстае; каханне маё мацнейшае за сваркі і недавер, за плёткі і абразы; каханне маё – як жыццё: адзінае, дараванае Богам – і пражытае для цябе! Сэнс існавання – у нашым з табою каханні!
2010
|
|