Я сумую, у цішыні вецер думкі чуе, ён нясе іх да цябе, ён табе даруе пяшчоту маіх вуснаў, глыбіню пачуццяў, усмешкі святло, ён сагравае цябе маім ціхім шэптам, абдымае за плечы, спявае на вуха меладычную песню, і дні, як хвіліны, а тыдзень, бы дзень, – я побач з табою у тваім сне. Я сумую, у цішыні вецер думкі чытае: “Я цябе кахаю!”
2008
|
|