 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Па-над зямлёю свецяць бліскавіцы
|
Прысвячаецца раману У. Караткевіча
“Каласы пад сярпом тваім”
Па-над зямлёю свецяць бліскавіцы,
Сякуць агнём палі,
Гайдаюць дрэвы – і шумяць!
І застаецца нам адно: маліцца
За тых, хто вырашыў
Сваё жыццё Зямлі аддаць.
Але гучней за навальніцу,
За куляў свіст і стрэл гармат
На полі каласуе жыта,
Калоссе ў неба каб узняць,
Якому суджана стаць хлебам,
Духмяным, мяккім на дзяжы,
І ім хлапца накорміць дзеда
Сказаўшы шэптам: “Беражы!”
Ўнук бохан пакладзе у торбу,
Прышпорыць белага каня,
Паскача праз палі па зорках,
Ўздоўж поймы роднага Дняпра,
Што ў шлях багаслаўляе
За край, за продкаў і сыноў…
Магутны вецер калыхае
Галовы спелых каласоў!
А над зямлёю свецяць бліскавіцы,
Сякуць агнём гармат,
Гайдаюць кулямі, грымяць.
І застаецца нам адно: маліцца
За тыя каласы,
Што пад тваім сярпом ляжаць.
2008
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
