Не кукуй ты, шэрая зязюля, Сумным гукам у бары; Мо і скажаш, што я жыцці буду, Але лепш не гавары. #Максім Багдановіч
У цішыні лясной спявала, Прадказваючы лёс, зязюля. Усім бадзёра кукавала, Аднак касцёльны звон пачула… І задрыжалі ноты ў песні, Нібыта струны абарвала – Труну па вуліцы панеслі, На ўскрайку лесу пахавалі… Малітву хорам заспявалі, Адна зязюля прамаўчала, Нібы віну сваю адчула, Што гэтак мала кукавала…
29.4.2011г
|
|