РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Уладзімер Дудзіцкі
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Пакуль песьня яшчэ ня сьпета
Ня пытайся, мой любы дружа,
як жывецца у краі гэтым...
Спадзяюся як-небудзь здужаць
у няволі ’шчэ гэтае лета.
 
Смутак кволай душы,
часіну,
што зьвязала мне крыльле-рукі,
не заломіш на пень асіны,
хоць згінайся ад болю крукам.
 
Цела ные маё ад болю,
і ўжо месяц яно каторы;
а штодня ўсё мацней і болей
заціскаецца вузел гора.
 
Па-над пусткай паўночны вецер
ня сьціхае –
шалее люта;
і здаецца:
на цэлым сьвеце
сьмех і радасьць змагла пакута.
 
Кожнай ночы ў снох бачу лета,
чую шумы палёў аўсяных.
Імі гора й туга апеты,
імі-ж сэрца жыве і сяньня.
 
Ня пытайся, мой любы дружа,
як жывецца у краі гэтым.
Буду несьці у сэрцы мужнасьць,
пакуль песьня яшчэ ня сьпета.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.