 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Нараджаецца сьвет неапеты
|
Словы думак ня зловяць ніяк –
нараджаюцца, мкнуцца, зьнікаюць...
Дзе, скажэце мне, радасьць мая
і якімі шляхамі блукае?
На усход ці на захад ідзе,
песьні жалю сьпявае ці плача?
Можа моцна бярэмя надзей
да грудзей прыціскае гарачых?
Можа прагна далонямі рук
на паўмежку аплаканым поля
пераймае сьвятую зару,
каб суняць раны сьвежага болю?
А мо’ слава ужо на крыжы
ўкрыжавана чужынцамі, скута?
Нешта цела зямное дрыжыць,
і трывожны выростае грукат.
Шалясьцяць у трывозе лісты,
прачуваючы клопат і небыт...
Абвуглелыя далі і стынь
прыпадаюць да ворыва глебы.
Сяньня сам да абветраных скіб
перад сонцам схіляюся ніцма.
Мне адкажуць сухія пяскі
мовай струшчаных сьценаў сталіцы:
– Камяністай дарогай ідзе
непазнаная радасьць паэты.
Не зракуцца і думы: у гневе падзей
нараджаецца сьвет неапеты.
Бэрлін, верасень 1944
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
