На схіле гор стаіць мой новы дом...
Ня мой ён, не, – чужы і на чужыне;
ні скалаў, гор, ні сьцен гаспадаром
мяне мой лёс ніколі не пакіне.
У іншы край, ня ведамы яшчэ,
пагоніць, пэўна, час мае згіноты,
а мо’ й падун сівы у бездань звалачэ
і прыме ў схоў глухі мой дзённы клопат.
1944
|
|
