|
Любая, гэта – ня здрада...
|
Тут адна спагада
толькі б дарэчы была...
Любая, гэта – ня здрада,
любая, гэта – бяда.
Здрада інакшай бывае –
тады бывае разьлік,
тады душа забывае,
тады хітруе язык.
У здрадзе ёсьць злая воля,
злая наўмыснасьць ёсьць.
А гэта – як лёс, як доля,
як пяпрошаны госьць.
Прыходзіць і бурыць парадак.
I ў сэрцы тваім пустата...
Любая, гэта – ня здрада,
любая, гэта – бяда.
1973
|
|
