Дваццаць шэрых гадоў праплылі
непрытомна.
На агромністай гэтай зямлі
мне бяздомна.
Мне бязладна, бязмэтна, бязь мес-
ца, бязь зьместу.
На бязьмежнай зямлі не жыве
маё места.
Не паддасца такая гара –
аксіёма,
Але блізіцца ўжо час зьбірац-
ца дадому.
Не прыціснуты горкай гарой
(горкім горам),
над агромністай гэтай зямлёй
ёсьць мой горад.
|
|
