Ах, як сьпявае
Сінявокая птушка
Ў муках каханьня.
Сьціхні, птушачка, сьціхні,
Каб не тамілася я.
|
Мілая, згадай:
Веяла цёплай вясной,
I вішні цьвілі.
Калыхнуў я галіну, –
Белы цьвет асыпаў нас.
|
Дзіўна кволыя,
Ірдзяныя, жоўтыя,
Сіняватыя
Лісточкі асеньнія
Крыюць ядвабам шляхі.
|
Ўсё зьнікае
I сьледу нат ня кіне,
Як шэры попел
Ад чорнага агнішча,
Разьвеяны вятрыскам.
|
|
