Ах, як сьпявае Сінявокая птушка Ў муках каханьня. Сьціхні, птушачка, сьціхні, Каб не тамілася я.
|
Мілая, згадай: Веяла цёплай вясной, I вішні цьвілі. Калыхнуў я галіну, – Белы цьвет асыпаў нас.
|
Дзіўна кволыя, Ірдзяныя, жоўтыя, Сіняватыя Лісточкі асеньнія Крыюць ядвабам шляхі.
|
Ўсё зьнікае I сьледу нат ня кіне, Як шэры попел Ад чорнага агнішча, Разьвеяны вятрыскам.
|
|