|
Pamiaci Eduarda Samujlenka
|
Druža moj, sokale jasny, kryłaty,
Krylłi navieki apałi tvaje, –
Ty ŭžo nia pryjdzieš na našyja śviaty,
Hołas tvoj piesień dla nas nie śpiaje.
Ślozami doždžyk paljecca na hrudzi,
Nasyp-mahiłku absypie rasoj, –
Ślozy vysušyvać soniejka budzie,
Soniejka budzie zaŭsiody z taboj.
Vosieńniu kvietki zavianuć u połi,
Kvietcy zasochšaj iznoŭ nie ćviści, –
Dumki tvaje nie zavianuć nikołi,
Dumki ab našym pryhožym žyćci.
1939
|
|
