Prymaje i ščaście i hora
Hareźłivaść soniečnych hod.
Ja siońnia pabačyła mora,
Ja siońnia ŭ pałonie pryhod.
Pad zorkaj pramiennaj svajoju
Na bierazie śvietłym staju,
Ja z moram, a mora sa mnoju
Padziełim udaču svaju.
Napeŭna, adzinaj na śviecie,
Mnie vypała praŭda adna:
Stahodździaŭ viałikasny viecier
Razhojdvaje mora da dna.
Bušujuć hryvastyja chvałi,
Chavajuć hady ŭ hłybini
I tonuć u pienistym škvale
Niastrojnaju muzykaj dni.
Navošta ix stolki minuła,
Nibyta zusim nie žyła,
Nibyta u śnie pramilhnuła
Uzmacham čužoha kryła!
Chaj budzie i ščaście i hora, –
Biaskoncaść lažyć prada mnoj,
I siniaje-siniaje mora
Pra viečnaść havoryć sa mnoj.
|
|
