Ja białiznu myła, potym pałaskała,
ź vietram razmaŭlała:
– Oj, laci, moj vietryk, moža, ŭbačyš syna,
dyk skažy: śniadanak hod katory stynie...
Ja białiznu myła, potym pałaskała,
ślozańku puskała.
– Oj, kacisia, ślozka, pa hustoj travicy,
moža, niedzie syn moj prypadzie napicca?..
Ja białiznu myła, potym pałaskała,
dolu uščuvała.
– Oj, kacisia, recha, pa zialonym haju,
mo pačuje syn moj, jak jaho hukaju?..
|
|
