Твае сябры ў далёкай старане пра Беларусь маркотна пішуць вершы і спадзяюцца, што ты ім паверыш. Ты не паверыш. Ты ня верыш, не. Яны ня выйшлі на астатні бой, схаваліся, збаяліся загінуць, і ў прыцемках пакінулі Радзіму. Мы засталіся, засталіся тут, з табой. Краіна Беларусь, наш родны кут, наш мілы край, адзіная Радзіма, мы вызвалім цябе альбо загінем. Мы назаўсёды застанемся тут.
28.II.2005
|
|