Kazałi: poŭnaje zaćmieńnie sonca,
Kazałi: zmrok ziamlu ŭsiu atułiŭ.
Kazałi, zory byłi bačny ŭ niebie.
A my z taboju hetaha čamuści
I nie zaŭvažyłi,
choć i hladziełi pilna
Praź nieviałičkaje zakuranaje škielca,
Što ja prynios tabie
i na jakim
Astaŭsia, pomniu, našych palcaŭ śled,
Adbitak našych vusnaŭ i nasoŭ,
Jakija potym nie mahłi admyć.
Ty nie cikaviłasia časam,
Kałi nastanie novaje zaćmieńnie?
1965
|
|
