Калі ў вачох цямнее, мне хочацца проста ўкленчыць: «О Божа, хачу да мамы! да таты хачу на плечы…» каб апынуцца ў дзяцінстве, як колісь — хавацца ў шафе сярод кажухоў і шапак, цукеркі цягаць з буфета ды красьці ў суседа сьлівы …і быць маленькім і лёгкім, і, ёб вашу маць, Шчасьлівым.
|
|